شاخص های نواندیشی حوزوی (با تاکید بر اندیشه آیت الله مرتضی مطهری)
چیستی نسبت دین و تجدد به‌ویژه از اواخر سلطنت قاجار، همواره مورد تأمل اندیشمندان بوده و پاسخ به آن، رویکردهای مختلفی را شکل داده است. رویکرد روشنفکری در پی اصالت‌بخشی به تجدد و گذار از سنت است؛ در مقابل، رویکرد سنتی معتقد به تبعیت از سنت سلف و بی‌نیازی دین از دنیای مدرن است.
| رویکرد دیگری نیز در میان روحانیت حوزه با عنوان «نواندیشی حوزوی» وجود دارد که ضمن اعتباربخشی به مبانی سنتی حوزه، بر بازسازی این سنت فکری در پرتو مفاهیم، پرسش‌ها و نیازهای جدید، نقد اجتماعی و دینی، جمع بین سنت و تجدد و جایگاه سیاسی و اجتماعی دین و علما در دنیای جدید تأکید دارد. این مقاله با روش تفسیری قصدگرا،اندیشة سیاسی- مذهبی روحانیت نواندیش حوزه به‌ویژه آیت‌الله مرتضی مطهری رامتأثر از تحولات سیاسی تاریخ معاصر ایران بررسی می‌کند. بر اساس دستاوردهای این تحقیق، نواندیشی در اجتهاد، رهبری روحانیت، فلسفة الهی، احیاگری دینی و دموکراسی دینی مهمترین شاخص‌های جریان نواندیشی حوزوی است. |
| کلیدواژگان |
اجتهاد؛ احیاگری دینی؛ دموکراسی دینی؛ فلسفة الهی؛ نواندیشی حوزوی؛ ولایت فقیه
|
©2023 . All Rights Reserved